Wat is jouw eerste gedachte bij een monster?
(beantwoord eerst even voor jezelf de vraag voordat je verder leest)
Als ik denk aan een monster denk ik gelijk aan iets duisters wat héél gevaarlijk is. Een monster is eng, groot, angstaanjagend, en verschrikkelijk. Misschien wel harig en met 9 ogen.. Met van die lange tentakels. Het doet me ook denken dat een monster altijd tevoorschijn komt als je alleen en kwetsbaar bent. Je schrikt ervan en ze hebben nooit goede bedoelingen.
Wat voel je als je daar aan denkt?
Ik voel dat m'n haren al overeind gaan staan. En echt blij maakt het me niet.
En ik hoor je denken: Leonie, waarom ben je nu ineens aan het schrijven over monsters? Je bent toch coach voor mensen met type 1 diabetes?
Nou, in de diabetes wereld wordt diabetes vaak geassocieerd met een monster.
Het DIABETES monster.
(dit zou wel lettergrootte 500 mogen zijn)
Als ik mijn diabetes app open, staat er ook zo’n monstertje. Het gromt, boert en lacht. Het doel is dat ik het tem. Dat doe ik door zo goed mogelijk mijn bloedsuikers, insuline en maaltijden in te voeren. Hoe meer ik invoer, hoe beter getemd het beestje is.
En ja, ik begrijp dat het leuk is om er een beetje een spelletje van te maken.
Maar wat ik zo graag wil aanstippen middels deze woorden is de vergelijking van een ziekte met een monster.
Want ik begrijp niet zo goed waarom ik elke keer als ik met diabetes bezig ben, herinnerd moet worden aan deze associatie?
Als we bij de feiten blijven is Diabetes de naam voor de aandoening waarbij een deel van het lijf het niet meer doet. Een deel van jouw lijf is stuk.
Als iets stuk is dan is het toch geen monster?
Als iets stuk is dan is dat heel verdrietig. Dan hebben we liefdevolle aandacht en compassie nodig.
Dan horen we daarover te rouwen en te zoeken naar hoe we daar op een compassievolle manier mee om kunnen gaan.
Voel je het verschil in benadering?
Voel je de zachtheid?
Dat heeft toch niets te maken met een monster.
Dus ik stel iets anders voor!
Zullen we Diabetes gaan zien als een lief klein baby'tje? Eentje die af en toe heel hard schreeuwt om liefde, aandacht en compassie.
Mijn Diabetes monster is geen monster. Want monsters bestaan niet.
Wees lief voor jezelf!!
Liefs Leonie
ps. as maandag begin de cursus: de suiker oplossing, stuur een berichtje voor meer info!
