Een half jaar na mijn diagnose met Type 1 diabetes was ik doodop, burn-out en hoefde het van mij niet meer.

Als dit mijn leven is, 

dan hoeft het voor mij niet meer.

Huilend lig ik in mijn bed. Ik voel me angstig, machteloos, boos en alleen. Het voelt alsof niemand me kan helpen. Ik doe toch alles zoals het moet? Waarom overvallen die k@%$^ hypo's me dan. Ik ben doodop van al dat gesuikerschommel. 

Dan voel ik me helemaal in paniek raken en denk: Als dit mijn leven is dan hoeft het van mij niet meer.

Ik schrik

Zo ken ik mezelf niet. 

Na een korte stilte ga ik rechtop zitten en zeg ik hardop, Nee Leo, zoals mijn leven NU is wil ik het niet. 

Er MOET een oplossing zijn. En ik stop niet met zoeken tot ik het gevonden heb. 

Sinds Mei 2018 heb ik diabetes type 1. Na de eerste 6 maanden die voelde als een never-ending horror film lukte het me om het roer om te gooien en grip te krijgen op mijn bloedsuikers.

Een aantal jaar geleden zat ik in dezelfde situatie als jij. Ik had last van enorme suikerschommelingen, depressieve gedachten, angst, stress, slecht slapen en weinig energie. Ik dacht dat ik moest accepteren dat ik regelmatig hypo's had en dat de vermoeidheid van de schommelingen in mijn bloedsuiker erbij hoorden. 

Gelukkig vond ik na nachtenlang googlen informatie die mijn visie op de gezondheid en behandeling van type 1 diabetes compleet veranderd hebben. De toepassing ervan zorgt ervoor dat ik me energieker dan ooit voel en grip heb op mijn suiker. Daarnaast heeft het mijn nieuwsgierigheid aangewakkerd en wil ik  alles weten over optimale gezondheid.

Inmiddels is mijn leven 180 graden gedraaid en ben ik een zelfverzekerde vrouw die voor zichzelf durft te staan en zich niet meer laat belemmeren door diabetes. En dat gun ik jou ook. Ik wens dat jij jouw manier gaat vinden zodat jij kunt leven zoals jij dat wilt.

Mijn sportdocent zei laatst iets heel moois. “Het gaat niet om acceptatie, het gaat om het leren omgaan met.”

En daar help ik je graag mee. 

Zodat jij je mooiste leven kunt leven met type 1.